O książce: 2010 / „Mam dwadzieścia pięć lat, pracuję jako dziennikarz. To mój pierwszy błąd. Praca jest kiepska – czego nie napiszę, to skandal. Czytelnicy mówią, że w każdym akapicie jest głupota. I nie zaszkodzi zmienić wyraz twarzy. A jeden z redaktorów naszej gazety upił się i powiedział: Gatunek Tarasowej, jego zdaniem, to bzdura z portretem. Chodzi o mój felieton. Pierwszym błędem jest zawód. Drugi to romans z żonatym mężczyzną. Na dodatek jest on muzułmaninem. Nasz, rosyjski obywatel…»